19.6.13

PoëZie

Binnen de stroming van het Experimentalisme neemt de poëzie een eigen, unieke positie in. Waar de muziek en beeldende kunsten de transformatie voorop zetten, heeft het dichten het Vrije Associëren als leidraad genomen. Met dien verstande dat de inspiratie voor een gedicht overal vandaan kan komen. Zo komt de inspiratie van dit stukje regelrecht uit 'Made' van MTV, waar een stel derderangs Amerikaanse dansers op een highschool omgevormd wordt tot een top dansgroep. Oftewel, Lame & Losers! Maar toch ergens inspirerend, omdat die MTV verhaaltjes altijd zo 'opbeurend' zijn. Kinderen willen 'respect' zonder dat ze weten wat het woord betekent (de dubbele betekenis van 'gehoorzaamheid' en 'wederzijdse waardering'. Ik ga er verder geen woorden aan vuil maken, het stinkt al erg genoeg. 

Na het experimentele twitter-gedichten-extravaganza en de Facebook Poetry Performances openbaren we hier enkele Experimentalistische gedichten:


<<Waarom hoor ik je zo huilen, jonkie?>><<Er is niks om over te huilen>>
<<Waarom zo huilen?>> 
 Ik kus je in je haar
Je wendt je af
Ik laat je met rust
-soms hoor ik je nog huilen-

Heb je ooit gehad
Dat ze voor je knielde
en zacht je been aanraakte
Een sensueel gevoel
wrijvend, zacht masserend
zonder al teveel bedoelingen
Gewoon, om je vermoeidheid,
je pijn, en de onrust in je
weg te masseren.
Heb je ooit zoiets mogen smaken?


Ik geloof in kwetsbaarheid

Afhankelijk. Het perfect platte oppervlak
Duidelijk te zien. Het klassieke pulp.
Om te koorddansen, om in de lucht te lopen
Het strand afgaan, zilt, zee en branding - 
met kriebeling zand tussen de tenen. De warmte
ademt op mijn huid. Genietend. Taadaa.
[zaterdag om 9 uur bij National Geographic]

Geen opmerkingen:

Een reactie posten